Eindelijk in de Nederlandse Bioscoop
Gisteravond (7 febuari 2008)ben ik naar deze film geweest.
Ik zal direct maar zeggen dat ik genoten heb van de film.
Dit had er voor een deel mee te maken dat ik ten eerste een muscical-fan ben. Ten tweede een fan ben van de films van het duo Johnny Depp en Tim Burton. Als laatste ben ik fan van Stephen Sondheim. Dus deze film was voor mij driedubbel feest.
Daarom is het voor mij even moeilijk om ergens mee te beginnen.
Dus laat ik maar beginnen met het beeld en de sfeer van de film. Het beeld is grijs en donker. Hierdoor wordt er een sfeer gecreëerd van een sober Victoriaanse Londen zoals je dat gewend bent van Tim Burton.
Die mij deed denken aan een Hammer horror film. De enige kleuren in de film is de fel blauwe kleding van Signor Adolpho Pirelli en het rood van het bloed dat in het tweede deel van de film rijkelijk stroom uit menig keel over het doek. Door de grijstinten komt het bloed erg nep over. Toch heeft dit ook zijn charmes. Het deed mij erg denken aan bloed dat wordt gebuikt in een toneelstuk. Het zou dus een verwijzing kunnen zijn van Tim Burton naar de oorsprong van deze film een Broadway musical.
Naast deze sobere sfeer is ook het acteerwerk een prima aanvulling op het geheel.
Johnny Depp zet Sweeney Todd neer als een man die maar een ding voor ogen heeft wraak op degene die hem onrecht hebben aangedaan. Dat hij daarbij een aantal onschuldige mensen moet doden is voor hem niet erg. Elk slachtoffer is een stapje dichter bij de uiteindelijke persoon. Daarbij is het woord slachtoffer eigenlijk wel luguber. Deze onschuldige mensen worden ook letterlijk geslacht en verwerkt in de pasteitjes van mrs Lovett. Door de hele film heen houdt Johnny Depp een blik in zijn ogen. Waarbij er geen enkele lach of glimlach maar op zijn gezicht verschijnt. Hierdoor verdwijnt helaas de lugubere humor die er in de Broadway musical wel is. Voor het nummer ‘a little priest’ verliest hierdoor zijn charmes. Nu we toch over de nummers hebben zal ik zeggen dat het zingen van Johnny Depp mij erg mee viel. Hij heeft een zangstem die past in deze rol.
Naast Sweeney Todd is er een grote rol voor mrs. Lovett in deze film. De rol wordt prima gespeeld door Helena Bonham Carter. Zij maakt van mrs. Lovett een karakter dat naast een lugubere kant. ,het is namelijk haar idee om mensenvlees te gebruiken voor de pasteitjes, ook een moederlijke kant heeft Deze kant komt vooral naar voren als ze de jongen Toby onder haar hoede neemt. Toch is het zo dat als blijkt dat Toby zich tegen Sweeney keert zij hem zonder pardon in de bakkerij/kelder op sluit.
Ik ga hier niet de gehele verdere cast bespreken, maar wil toch een aantal opmerking maken.
Vooral Ed Sanders (15 jaar) , die Toby speeld, is een ontdekking. Naast een prima zangstem is het vooral zijn spel dat erg goed is. Vooral aan het einde van de film is het duidelijk te zien aan zijn gedag en vooral zijn gezichtsuitdrukkingen dat hij krankzinnig is geworden van wat hij in de bakkerij/kelder heeft ontdekt.
Helaas valt Alan Rickman erg tegen. Hij zet Judge Turpin hetzelfde neer als Snape uit de Harry Potter films. Wat zijn zang bederft kan ik zeggen dat hij j, samen met Johnney het nummer “Pretty Women” erg goed neerzet.
Naast de overheersende doom en gloom in de film zijn er een twee tal komische lichtpuntje. Zo is daar de figuur van Signor Adolfo Pirelli. Deze wordt door Sacha Baron Cohen excentriek en over de top neergezet. Hierdoor word het een komische figuur.
Daarnaast wordt het nummer “ by the sea” op en komische manier uitgebeeld. Waarbij vooral de trouwplechtigheid erg amusant is.
Als laatste nog wat over de liedjes. Helaas zijn er een aantal nummers gesneuveld in deze verfilming. Daarbij zijn er ook een aantal nummer ingekort of op een ander manier gewijzigd. Voor de snelheid van de film heeft dit zijn voordeel. Toch is het jammer dat vooral de lugubere humor uit het nummer “ A little Priest” verdwenen is.
Om een voorbeeld te geven van wat ik bedoel het onderstaande.
LOVETT: (spoke) Now then, this might be a little bit stringy,
but then of course it's... fiddle player!
TODD: No, this isn't fiddle player -- it's piccolo player!
LOVETT: 'Ow can you tell?
TODD: It's piping hot!
LOVETT: Then blow on it first!
LOVETT: (spoken)Since marine doesn't appeal to you, 'ow about... rear admiral?
TODD: Too salty. I prefer general.
LOVETT: With, or without his privates? "With" is extra.
Ondanks deze (kleine)wijzigingen kan ik zeggen dat het een prima verfilming is.
Ik ga de film zeker nog een keer zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten