Ciske de Rat

Gisteren (donderdag 24 januari 2008) ben ik naar de musical Ciske de Rat geweest.
De voorstelling was in theater Carré in Amsterdam. Vorige week had ik een kaartje besteld via de kassa van Carré voor Galerij rij 1 stoel 57.
Ik was ongeveer een kwartier voordat de deuren opgingen in het theater. Ik hoefde dus niet lang te wachten en die tijd kon ik goed gebruiken om mijn tas op te ruimen en het eea te bekijken wat ik gekocht had.
Om zeven uur gingen de glazen deuren open. De portier zei dat mensen met een kaartje voor de Galerij naar buiten konden en de deur rechts konden nemen. Dit deed ik ook.
Ik was al halfweg de trap toen de portier van de deur uit de lift kwam. Nadat hij mijn kaartje had geschuurd ging ik verder de trappen op. Ik was nu in een deel van Carré waar ik nog nooit was geweest. Normaal koop ik een kaartje voor de zaal. De trap kwam uit bij de deur voor de galerij. Die was nog dicht. Ik heb toen eerst mijn jas en tas afgegeven en ben toen verder de trap opgegaan naar boven. Daar was ook de foyer. Die zat in nok van het theater. Nadat ik een programmaboekje had gekocht ben ik daar gaan zitten.
Zo rond half acht gingen de deuren open en kon ik de zaal binnen gaan. De plaats die ik had was best goed. Voor mij zaten geen mensen en er was een richel waarop ik lekker tijdens de voorstelling op geleund hebt. De zicht op het podium was goed.

De dirigent kwam de orkestbak binnen en de ouverture begon. Nu weet ik niet was het tegenwoordig is met mensen, maar tijdens de ouverture gaat men gewoon door met praten. Pas als het licht uit gaat in de zaal is men stil. Dit vind ik een beetje vreemd.
Maar goed, ik heb lekker geluisterd naar de ouverture. De musical begon met een radiotoespraak van Koningin Wilhelmina (ik hoorde duidelijk de stem van Anne Wil Blankers. Wat niet verwonderlijk was zij heeft immers Koningin Wilhelmina gespeeld)over de mobilisatie van het leger in 1939. Cis (Danny de Munk) is een van de soldaten. Hij ontmoet zijn oude schoolmeester, meester Bruijs (Hugo Haenen) en die komt er achter dat Cis zijn verleden nog niet verwerkt heeft. Samen praten ze over wat er in het verleden is gebeurd De musical is dan ook een mengeling van heden (1939) en verleden (1925). Deze scènes lopen goed in elkaar over en vooral Hugo Haenen loop moeiteloos over van de ene naar de andere scène. Ook is Danny de Munk te zien in een aantal scènes in het verleden, maar dan als toeschouwer. Vooral de scène waarin de kleine Ciske zijn moeder vermoord is hierdoor erg aangrijpend.

Naast het goede spel van de cast zijn de musicalnummers ook erg belangrijk voor een musical. Bij deze musical kan ik eerlijk zeggen dat André Breedland(tekst) en Henny Vrienten (muziek) een aantal nummer hebben gemaakt die ook buiten de musical hits zouden kunnen worden. Een goed voorbeeld hiervan is de nummers: Amsterdam, Héé Pak Me Dan! . Dit nummer gaat over het oude Amsterdam en gaf bij mij hetzelfde gevoel als Aan de Amsterdamse grachten en Bij ons in de Jordaan. Het zal mij daarom niets verbazen dat dit nummer buiten de musical een eigen leven zal gaat lijden. Zo zijn in deze musical nog meer van dit soort nummers.
Natuurlijk kan je niet om het bekendste nummer uit de musical heen Ik voel me zo verdoemd allen. Dit nummer wordt op het juiste moment in de musical gezongen. Ciske is opgesloten in het kolenhok en zingt dit nummer als een wanhoopslied. Hierdoor krijgt het nummer de juiste emotionele lading met zich mee. Vooral als Cis mee gaat zingen. Dit heeft ook te maken met de krachtige zangstem van Danny de Munk. Tijdens de gehele musical heb ik zitten te genieten van zijn zangstem. Vooral zijn uithalen waren zuiver en erg gevoelig. Hij zong menig een van de cast er uit. Dit wil niet zeggen dat die minder waren. Mariska van Kolck (Tante Jans) was vooral in de kleine nummers erg goed.
Al met al een prima musical die ik zeker nog eens zou gaan kijken. Ik ga zeker de cd kopen om nog lang te kunnen genieten van deze musical.